Kinderen als pasmunt voor vastgoed?

Er broeit wat in de gemeente. Het gemeentelijk onderwijs zou verkocht worden aan het gemeenschapsonderwijs. We moeten in de voorwaardelijke zin spreken want veel informatie is er niet. Er is het cryptisch agendapunt op de gemeenteraad van vanavond waarin het schepencollege toelating vraagt aan de gemeenteraad om te mogen onderhandelen over het gemeentelijk onderwijs. Er is de oproep van de ouderraad om present te zijn op de gemeenteraad bij wijze van stil protest. Er is de reactie van het gemeentebestuur in Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws dat er nog niets beslist is. Er zijn de afwijzende reactie van Groen en de goedkeurende reactie van NVA. Volgens het gemeentebestuur in de kranten past de démarche van de gemeente binnen de langetermijnvisie van het gemeentebestuur die dan weer past in de opdracht van Lippens enkele jaren geleden om het volledige onderwijslandschap te herbekijken. Zeer eigenaardig als je weet dat in het strategisch meerjarenplan 2020-25 van de gemeente, waar je toch de lange termijnstrategie van de gemeente denkt te lezen, er wel 26 bladzijden aan het gemeentelijk onderwijs worden besteed, maar er niets te vinden is over een mogelijke uitverkoop aan het gemeenschapsonderwijs. Het gaat dus om een zeer heimelijke strategie en dat is altijd verdacht. Als bovendien gezegd wordt dat het volledige landschap moet bekeken worden, dan is het toch verwonderlijk dat er enkel met het GO! wordt gesproken en niet met de andere speler, met name het katholiek onderwijs. Waarom is er een noodzaak om in gesprek te gaan zou je je afvragen? Heeft de gemeente een probleem met haar eigen onderwijs? Als ik het goed heb is het gemeentelijk onderwijs de enige onderwijsspeler die groeit en bloeit met stijgende leerlingenaantallen en een mooie infrastructuur, wat niet kan gezegd worden van de andere spelers. Stel je voor dat het leidend bedrijf in een sector naar de concurrentie zou gaan met het aanbod om uit de markt te treden. Dat krijg je niet uitgelegd, tenzij er nog iets anders aan de hand is. De olifant in de kamer lijkt vastgoed te zijn. Een internaat met uitzicht op de golf en gebouwen en gronden in het centrum van zowel Knokke als Heist. Gooi dat allemaal samen, ruil hier en daar wat en er kunnen miljoenen verdiend worden. Het spijtige is dat dit moet gebeuren op de kap van onschuldige kinderen en hun ouders en van het personeel. Het is verder ook eigenaardig dat in het dossier van de sociale huisvesting de gemeente er terecht alles aan doet om de autonomie te bewaren en het beslissingscentrum in de gemeente wil houden, terwijl men voor het onderwijsdossier de autonomie zou willen afgeven. Het gemeentebestuur mag dan wel stellen dat er nog niets beslist is - we mogen het hopen -, maar dat neemt niet weg dat er al verregaande gesprekken zijn geweest, er voorstellen zijn uitgewisseld en opzichters hun contract niet verlengd zien met het oog op de opslorping. De vrees is dat er geen weg terug is. De transparantie is ver te zoeken en de ouderraad heeft groot gelijk om te reageren. Hopelijk stelt de gemeenteraad zich verstandiger op dan het schepencollege en geeft het dat college de opdracht om met een goed dossier te komen in plaats van een toelating tot onderhandelen te geven. Zo zou men, vooraleer te onderhandelen, duidelijkheid mogen verschaffen over waarom en waarover er moet onderhandeld worden. Daarbij moet het belang van de kinderen voorop staan en niet het vastgoedbelang. De aanpak moet breed zijn en ook andere opties bekijken dan een opslorping door het GO!.