Blog Frank Naert

vrijdag, februari 25, 2022

De commotie rond het gemeentelijk onderwijs

Gisteravond dus gemeenteraad met als punt 7 de vraag van het schepencollege om onderhandelingen te mogen aanknopen met GO! Het was de eerste keer dat ik terug naar een gemeenteraad ben gegaan sedert ik er zelf niet meer in zit. Het was wel een speciale avond. Waar er normaliter niet meer dan 10 burgers de raadsvergadering, die openbaar is, bijwonen, waren er nu een paar honderd opgedaagd om hun bezorgdheid te tonen over de plannen van de gemeente. Het begon met een weinig zeggende opsomming van data door de burgemeester. Wat we daaruit toch geleerd hebben is dat het schepencollege al anderhalf jaar met het dossier bezig is en contacten heeft gehad met GO! en dat de gemeenteraad, de inrichtende macht van de gemeentescholen, voor het eerst op 11 februari 2022 op de hoogte is gebracht. De schepen van onderwijs had het voortdurend over de noodzaak om aandacht te hebben voor de 'visie' van het schepencollege op het gemeentelijk onderwijs, maar wat die visie inhield bleef een groot geheim. De eerste die repliceerde was een onafhankelijk raadslid. Hij steunde het schepencollege, maar zijn betoog kwam nogal naïef over. Het raadslid van Vooruit stelde zeer pertinente vragen en bleek goed op de hoogte te zijn van de valkuilen van het dossier. Zij ging nee stemmen. De fractieleider van de NVA stond positief tegenover de gesprekken. Ze hield een lang verhaal dat tegelijkertijd warm en koud blies. Het ging o.a. over betaalbaar wonen. Als ik het goed begrepen heb is het de bedoeling om de gemeentescholen van de hand te doen en de gronden die daarbij vrijkomen te gebruiken voor betaalbaar wonen. Dat bevestigt dan de titel van mijn opinie die gsiteren in de Kneistikrant (https://www.kneistikrant.be/opinie-kinderen-als-pasmunt-voor-vastgoed/) verscheen. Alleen is er rond 'vastgoed' een mooie strik gedaan, dat heet nu betaalbaar wonen. Dat wil dus zeggen dat het uiteindelijk niet over het onderwijs gaat en de kinderen, en dat die als instrument worden gebruikt voor een andere doelstelling. Na de tussenkomst was er enige verwarring over de door Isabel Goeminne van de NVA gevraagde interventie. Ze mocht uiteindelijk toch het woord voeren en zei daarin het meest redelijke wat ik die avond gehoord heb, namelijk dat dit dossier voor de gemeenteraad niet rijp genoeg is, gegeven de korte tijd sinds de informatievergadering (11 februari) en gegeven de onvolledige informatie waarover de raadsleden beschikken. Na het meest redelijke moment kwam het meest hallucinante moment met de uitleg van de algemeen directeur over de mogelijke belangenvermenging bij de raadsleden. De raadsleden met kinderen of pluskinderen in de gemeentescholen werd afgeraden om mee te stemmen omdat ze zich in de grijze zone van mogelijke belangenvermenging zouden bevinden. Tot daar, maar dan werd gezegd dat de raadsleden en de schepen van onderwijs die een belang hebben in het vrij onderwijs zich niet in die grijze zone bevinden. Dat is een onwaarschijnlijk kromme redenering, want een raadslid met banden in het vrij onderwijs zou theoretisch door ja te stemmen in de kaart kunnen spelen van het vrij onderwijs dat als lachende derde uit dit verhaal zou kunnen komen. Ik zeg niet dat het zo is, maar dat het mogelijk zou kunnen zijn en daarover gaat het in de grijze zone. De stemming kwam uiteraard uit op een meerderheid voor verdere onderhandelingen, maar wat ik nog bijna nooit heb meegemaakt is dat zoveel leden van de meerderheid zich onthielden. Er is dus geen eensgezindheid in de meerderheid, en wat meer is, er doen geruchten de ronde dat er ook geen eensgezindheid is in het schepencollege. Wordt vervolgd.

donderdag, februari 24, 2022

Kinderen als pasmunt voor vastgoed?

Er broeit wat in de gemeente. Het gemeentelijk onderwijs zou verkocht worden aan het gemeenschapsonderwijs. We moeten in de voorwaardelijke zin spreken want veel informatie is er niet. Er is het cryptisch agendapunt op de gemeenteraad van vanavond waarin het schepencollege toelating vraagt aan de gemeenteraad om te mogen onderhandelen over het gemeentelijk onderwijs. Er is de oproep van de ouderraad om present te zijn op de gemeenteraad bij wijze van stil protest. Er is de reactie van het gemeentebestuur in Het Nieuwsblad en Het Laatste Nieuws dat er nog niets beslist is. Er zijn de afwijzende reactie van Groen en de goedkeurende reactie van NVA. Volgens het gemeentebestuur in de kranten past de démarche van de gemeente binnen de langetermijnvisie van het gemeentebestuur die dan weer past in de opdracht van Lippens enkele jaren geleden om het volledige onderwijslandschap te herbekijken. Zeer eigenaardig als je weet dat in het strategisch meerjarenplan 2020-25 van de gemeente, waar je toch de lange termijnstrategie van de gemeente denkt te lezen, er wel 26 bladzijden aan het gemeentelijk onderwijs worden besteed, maar er niets te vinden is over een mogelijke uitverkoop aan het gemeenschapsonderwijs. Het gaat dus om een zeer heimelijke strategie en dat is altijd verdacht. Als bovendien gezegd wordt dat het volledige landschap moet bekeken worden, dan is het toch verwonderlijk dat er enkel met het GO! wordt gesproken en niet met de andere speler, met name het katholiek onderwijs. Waarom is er een noodzaak om in gesprek te gaan zou je je afvragen? Heeft de gemeente een probleem met haar eigen onderwijs? Als ik het goed heb is het gemeentelijk onderwijs de enige onderwijsspeler die groeit en bloeit met stijgende leerlingenaantallen en een mooie infrastructuur, wat niet kan gezegd worden van de andere spelers. Stel je voor dat het leidend bedrijf in een sector naar de concurrentie zou gaan met het aanbod om uit de markt te treden. Dat krijg je niet uitgelegd, tenzij er nog iets anders aan de hand is. De olifant in de kamer lijkt vastgoed te zijn. Een internaat met uitzicht op de golf en gebouwen en gronden in het centrum van zowel Knokke als Heist. Gooi dat allemaal samen, ruil hier en daar wat en er kunnen miljoenen verdiend worden. Het spijtige is dat dit moet gebeuren op de kap van onschuldige kinderen en hun ouders en van het personeel. Het is verder ook eigenaardig dat in het dossier van de sociale huisvesting de gemeente er terecht alles aan doet om de autonomie te bewaren en het beslissingscentrum in de gemeente wil houden, terwijl men voor het onderwijsdossier de autonomie zou willen afgeven. Het gemeentebestuur mag dan wel stellen dat er nog niets beslist is - we mogen het hopen -, maar dat neemt niet weg dat er al verregaande gesprekken zijn geweest, er voorstellen zijn uitgewisseld en opzichters hun contract niet verlengd zien met het oog op de opslorping. De vrees is dat er geen weg terug is. De transparantie is ver te zoeken en de ouderraad heeft groot gelijk om te reageren. Hopelijk stelt de gemeenteraad zich verstandiger op dan het schepencollege en geeft het dat college de opdracht om met een goed dossier te komen in plaats van een toelating tot onderhandelen te geven. Zo zou men, vooraleer te onderhandelen, duidelijkheid mogen verschaffen over waarom en waarover er moet onderhandeld worden. Daarbij moet het belang van de kinderen voorop staan en niet het vastgoedbelang. De aanpak moet breed zijn en ook andere opties bekijken dan een opslorping door het GO!.