Blog Frank Naert

zondag, november 15, 2009

Parkeerproblemen in Knokke-Heist

Net zoals elke kustgemeente worstelt Knokke-Heist op drukke dagen met parkeerproblemen. Daarom komt de meerderheid met een parkeerplan. Dat plan behelst een systeem van betalend parkeren in de toeristische zones, het instellen van een blauwe zone die quasi volledig de deelgemeenten Heist en Knokke omvat en de invoering van bewonerskaarten tegen betaling. Onze OpenVld-fractie juicht het initiatief toe omdat er inderdaad nood is aan een integrale benadering van de parkeerproblemen. Niettemin zijn er een aantal fundamentele opmerkingen bij wat nu voorligt.

1. Het plan is niet gebaseerd op een analyse van de parkeerproblematiek. Veel verder dan enkele nietszeggende tellingen van auto's op bepaalde plaatsen gaat men daarbij niet. Een grondige analyse is geen luxe. Temeer daar het voorliggende plan ook grondige ingrepen met zich meebrengt waarvan het nut, bij gebrek van probleemanalyse, in het ongewisse blijft.

2. De voorgestelde aanpak kan in grote lijnen valabel zijn, maar heeft als groot hiaat dat niet voorzien is in randparkings die de overflow aan auto's op drukke dagen moet opvangen. Op dergelijke dagen waarop de betaalplaatsen vol staan en de blauwe zones evenzeer hebben toeristen geen alternatief meer. Dan worden ze gedwongen om naar andere badplaatsen uit te wijken. Het plan moet dus van bij aanvang aangevuld worden met het voorzien in randparkings, in Knokke en Heist.

3. Het systeem van de bewonerskaarten is op zichzelf geen slecht idee, maar de prijs ervan is over het algemeen te hoog gesteld. Er wordt best overwogen om de prijs lager te leggen.

4. De blauwe zone is veel te ruim gedefinieerd. Voor het beperkt aantal dagen per jaar waarop er parkeerproblemen zijn (meer dan 20 zijn dat er bv niet in Heist vermoeden wij, maar dat zou eigenlijk door de onder 1. vermelde analyse worden duidelijk gemaakt) worden hele wijken die nooit een toerist zien in het systeem van de bewonerskaarten gedwongen gedurende gans het jaar. Dit is zowel voor die inwoners als voor de controle een geval van overkill. Een meer realistische afbakening van de blauwe zone is dan ook aangewezen.

zondag, november 01, 2009

Oosterweel-aan-Zee

Het casinoproject vertoont meer en meer gelijkenissen met het Antwerpse Oosterweeldossier. Het begint met een plan van de zetelende politici. In die eerste fase is de communicatie alleen afkomstig van de initiatiefnemers en er wordt daardoor enkel gefocused op de positieve kanten van het verhaal. Net als de Antwerpse Lange Wapper was het casinoproject van Steven Holl eerst weinig gecontesteerd.

Na een tijdje komen er toch kritische stemmen. De opkomst van Straten-Generaal en Ademloos krijgt in het casinoproject zijn spiegelbeeld met het Actiecomité tegen het torengebouw en het Casinoplatform dat een objectieve discussie wil, desnoods door een referendum af te dwingen.
Uiteindelijk komt er zelfs een alternatief. De Antwerpse tunnel wordt in het casinoverhaal een ondergrondse garage. Het is duidelijk dat alternatieven niet welkom zijn en geridiculiseerd worden, dan wel onmogelijk moeten worden verklaard.
De communicatie van de voorstanders gaat dan in een hogere versnelling. Er komt een tentoonstelling (de BAM in Antwerpen, Horizon8300 bij ons) die de monden moet doen openvallen.
In Antwerpen is de houding van de Antwerpenaars evenwel beginnen keren als ook de nadelen van de brug aan de orde kwamen. In het casinoproject zou het kunnen dat we daar nu zo ongeveer aan toe zijn.
Een volksraadpleging is in beide gevallen ook een onderdeel van het spel. In Antwerpen een officieel referendum, in Knokke-Heist een computerenquête. In beide gevallen was de vraagstelling cruciaal. In Antwerpen grote ruzie over één of twee vragen. In het geval Knokke-Heist is de vraagstelling bedroevend en helemaal niet objectief. Als je een kind vraagt of het een ijsje wil, of de burger of hij minder belastingen wil betalen, dan is het antwoord bekend. Zo ook als je de Knokke-Heistenaar vraagt of hij een renovatie van het casino tegen 0 € ziet zitten.
Daarom een oproep aan de initiatiefnemers: verkramp niet in een houding die elke discussie uit de weg wil gaan, verzeil niet in het Antwerpse scenario, maar heb oor voor elk argument en sta open voor alternatieven.