De teerling is geworpen

Na een week is het stof van de verkiezingen een beetje gaan liggen. Elk zoekt in dat stof zijn waarheid, ik kan dus niet achter blijven. Verschillende vaststellingen kunnen worden gemaakt. De eerste is de monsterscore van de burgemeester en zijn lijst, zowel in totale als in naamstemmen. Dat lijkt te passen in een algemene trend naar een personalisering van de politiek, waarin minder op partijen wordt gestemd en meer op namen. Op gemeenteniveau is dat nog meer uitgesproken dan op een hoger niveau, wegens de kortere afstand tussen kiezer en kandidaat.
De tweede vaststelling is dat alle partijen van de huidige meerderheid er op vooruit zijn gegaan: de groep rond Lippens met drie (van 13 in 2000 naar 16 in 2006), de CD&V met één (van 5 naar 6) en de VLD ook met één (idem). De kiezer heeft dus het beleid gehonoreerd.
Derde vaststelling is dat de zogeheten democratische oppositie wordt afgeslacht: Raak, Groen en SPa verliezen samen 5 zetels en verdwijnen uit de gemeenteraad. De kiezer heeft geen onderscheid gemaakt tussen de eerder zachte oppositie van Groen en SPa en de harde oppositie van Raak. Hij/zij moet ze niet meer. Volgens mij is dat geen goede zaak voor de democratie.
Vierde vaststelling: het Vlaams Belang gaat niet meer vooruit en blijft steken op drie mandaten.
Vijfde vaststelling is dat de VLD uit de meerderheid valt, ondanks de vooruitgang. Dit is niet meer dan de democratische logica. Een afspiegelingscollege zoals in Hasselt, waarbij alle democratische partijen in het college vertegenwoordigd zijn, was een mogelijkheid geweest, maar waarschijnlijk waren er dan in de GBL te veel gegadigden voor te weinig postjes.
Zesde vaststelling: men kan zeggen dat het Verwilgheneffect niet gewerkt heeft. Maar met evenveel recht kan men de vraag stellen wanneer het wel zou gewerkt hebben. Nog een extra zetel meer of zelfs twee extra zetels zouden aan de meerderheidssamenstelling ook niets veranderd hebben.
Zevende vaststelling en een blik in de toekomst. Net zoals in de huidige gemeenteraad zal de meerderheid te groot zijn voor een individueel raadslid om te kunnen wegen op het beleid. Niemand is echt nodig en er moet dus naar niemand geluisterd worden zodat voor de echt belangrijke zaken een paar mensen aan de top de beslissingen kunnen nemen, terwijl voor de rest elke schepen op zijn domein zijn eigen gang kan gaan. Een meerderheidsraadslid zonder uitvoerend mandaat zal er net zoals nu voor ‘suiker en zeem’ bijzitten.
De kiezer heeft het evenwel zo beslist en we leggen ons daarbij neer.
Een laatste bedenking over mijn eigen positie. Mijn resultaat (verkozen met 550 voorkeurstemmen) is iets beter dan mijn eigen verwachting. Gegeven dat ik nu op een kleinere lijst stond dan de vorige keer mag ik tevreden zijn met twee derden van mijn stemmen van de vorige keer (770). Ook mijn collega’s Hugo De Plecker en Anne Bosschaerts kwamen uit op twee derden van de vorige keer. Kathleen van der Hooft scoort beter, te wijten aan de lijsttrekkersbonus. Na zes jaar monddood in de meerderheid ben ik eens benieuwd wat zes jaar oppositie zal brengen.

Dokters en volmachten

In Knesselare hebben ze, zegt men, gefoefeld met volmachten. Je stelt je dan onmiddellijk de vraag of dat bij ons ook zou kunnen gebeuren. Wat we weten is dat veel volmachten het gevolg zijn van ziekte en dat uiteraard geneesheren moeten zorgen voor ziektebriefjes. Wat we ook weten is dat er op verschillende Knokke-Heistse lijsten nogal veel dokters of doktersvrouwen staan. Ik heb er zes geteld, waarvan vier bij de GBL. Dat is ongeveer 4 % van het aantal kandidaten. Deze beroepscategorie is duidelijk sterk oververtegenwoordigd. Waarom? De meesten hebben een bestand van vele honderden patiënten en die kijken dikwijls nogal op tegen de 'dokter' (een overblijfsel van vroeger, toen de pastoor, de schoolmeester en de dokter de plak zwaaiden).
Gelukkig is er de strikte deontologie voor de geneesheren. Zij maken uiteraard geen electoraal misbruik van hunn positie, bijvoorbeeld om volmachten binnen te halen. Verhalen daaromtrent over de 'opperdokter' van de Knokke-Heistse gemeentepolitiek, eveneens burgemeester in spe, zijn dan ook volledig uit de lucht gegrepen.
Toch blijf ik benieuwd naar het voorschrijfgedrag van onze Knokke-Heiste doktoren in de aanloop naar morgen.

PS De waakhond is uit zijn kot gekomen. Hij staat blijkbaar op de lijst van Raak, maar dat mochten we eerst niet weten. Misschien om opmerkingen te voorkomen dat hij maar een selectieve waakhond is: hij zwijgt over de geruchten die de ronde doen over malversaties van een partijlid van hem.

De eindsprint

We zijn in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen. De eindsprint is ingezet. Sommigen verwarren de verkiezingstrijd met een wedstrijd affiches hangen en zitten nu op hun tandvlees. Het resultaat van al dat affiches hangen doet soms denken aan de bekende film ‘the usual suspects’: een reeks smoelen netjes op een rij, je hebt de schuldigen maar voor het uitkiezen.
Overigens zijn ze bij de VLD, en niet alleen daar neem ik aan, in een luide lach geschoten bij het zien van de laatste GBL-advertentie in TamTam: ‘Wij zijn geen beroepspolitiekers: wij staan met onze twee voeten op de grond en we weten nog wat een euro waard is’. Wat wil dat zeggen een beroepspolitieker zijn? Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat dit een sneer is naar Verwilghen, een minister die hard werkt maar daarom niet gaat zweven en dus ook met zijn voeten op de grond blijft. Ik hoop trouwens hetzelfde voor onze hardwerkende schepenen Willems, Reubens en Lannoy, mensen die van hun hobby een beroep hebben gemaakt en dus ook ‘beroepspolitiekers’ zijn. Wat is men overigens als men geen ‘beroepspolitieker’ is? Een amateur misschien? Dat is dan weer een belediging voor de andere schepenen die er nog een ‘echt’ beroep op nahouden. Slecht geprobeerd, zou ik zeggen, die uitspraak.
Bij de GBL weten ze verder nog wat een euro waard is. Ja, maar ze zijn vergeten wat een Belgische frank waard was. We hebben ons laten wijs maken dat de eigenaar van de bewuste sociale woning in Heulebrug die door de burgemeester in Terzake06 op 14 miljoen BEF werd geschat, ‘not amused’ was om dit te vernemen.
Een beetje 'waarachtigheid' in het debat zou niet misstaan.